Καλησπέρα Νανά, αρχικά θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τη συνέντευξη που μας παραχωρείς για το Gynaika.gr!
Έκανα μια έρευνα σχετικά με το τι κάνεις και με τι ασχολείσαι για τις ανάγκες τις συνέντευξης, είδα πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα…αλλά αυτό που κέντρισε την προσοχή μου ήταν…
Πέντε σκυλιά, ένας γάτος, ένα παιδί…και σύντροφος?
Πως αντέχεις? :)
Δεν αντέχω (χα ! χα ! χα ! χα !) Είναι πολλά τα πλάσματα που υπάρχουν γύρω μου και λατρεύω .
Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στον σύντροφο (χα ! χα ! χα ! χα !).
…Και εκτός όλων των άλλων βρίσκεις χρόνο και δυνάμεις και ασχολείσαι ενεργά και με ένα σχετικά νέο αλλά δυνατό site στο οποίο είσαι εκδότρια και διευθύντρια, στο Mylady.gr. Πως τα καταφέρνεις?
Το συγκεκριμένο «παιδί » είναι εμμονή !!! Ήθελα πάντα να δημοσιοποιώ τις απόψεις μου για την γυναίκα που μπορεί να είναι πρωταγωνίστρια στην ζωή της ανεξάρτητα των συνθηκών του περιβάλλοντος. Είμαι πολύ περήφανη για την εξέλιξή του. Σε εξαιρετικά δύσκολους καιρούς για τα μέσα καταφέραμε με μια ομάδα εθελοντών αλλά και επιστημόνων που με εμπιστεύθηκαν να διεισδύσουμε στον υπέροχο και απέραντο χώρο του διαδικτύου.
Επιτρέψτε μου να είμαι λίγο εγωίστρια, αλλά οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ, στους 6.362.093 επισκέπτες που μας διάβασαν από τις 14 Ιουνίου 2011 έως τις 18 Φεβρουαρίου του 2013 (σύμφωνα με στοιχεία της Google analytics).
Τι θεματολογία έχει το Mylady.gr? Εκτός του προφανούς (ότι είναι καθαρά για γυναίκες)…
Για γυναίκες λέτε ;;; Αυτή είναι η μεγάλη παγίδα…
Το my lady γεννήθηκε για να αποθεώνει την γυναίκα, αδιαφορεί για το κουτσομπολιό το εγχώριο, γυρίζει την πλάτη στα όσα γίνονται στην τηλεόραση, αλλά ξεκοκαλίζει ή επιχειρεί να περάσει από αξονική τομογραφία το αδυσώπητο και κορυφαίο θέμα ζωής που έχει να κάνει με το «ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ – ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ».
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ που σε όσα άρθρα του Gynaika.gr αναδημοσιεύσατε στο Mylady.gr τοποθετήσατε ως «Πηγή» τη σελίδα μας, σε μια εποχή που η λογοκλοπή θεωρείτε κάτι φυσιολογικό και αποδεκτό εσείς σαν site δείχνετε σεβασμό στον κόπο των άλλων.
Εργάζομαι ως δημοσιογράφος τα τελευταία 23 χρόνια. Θεωρώ ελεεινό να οικειοποιείσαι δουλειά συναδέλφων.
Είναι μία από τις βασικές αρχές δεοντολογίας που όσο γράφω, δημοσιεύω, κάνω ρεπορτάζ και συνεχίζω να επιχειρώ και μέσα από την συγκεκριμένη ιδιότητα που για μένα είναι δεύτερη φύση θα το τηρώ με θρησκευτική ευλάβεια.
Πρόσφατα αντιμετώπισες ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας (καρκίνο), το οποίο δυστυχώς αντιμετωπίζει πολύς κόσμος στις μέρες μας…και ενώ σου είχαν πει ότι έχεις μόνο 6 μήνες ζωής εσύ κατέρριψες τα δεδομένα! Έβγαλες ψεύτες τους γιατρούς και ξεπέρασες το πρόβλημα σου…είπες μάλιστα «Στη δική μου περίπτωση, ο έρωτας έκανε το θαύμα του»…έχει τόσο μεγάλη δύναμη η αγάπη?
Δεν είχα καρκίνο. Ήταν κάτι πολύ πιο σοβαρό. Πρόκειται για μια σπάνια μετάλλαξη στον νωτιαίο μυελό. Για να μην απλοποιούμε τα θέματα, αυτό που με έκανε να ξεπεράσω το τραυματικό σοκ των πολύπλοκων εξετάσεων για μια νόσο «γρίφο » ακόμη και για τους γιατρούς, ήταν ότι άλλαξα τον τρόπο που σκέφτομαι την ζωή. Τότε ήταν που πήρα την απόφαση να φύγω από την τηλεόραση και να ασχοληθώ με θέματα που κάνουν την ψυχή μου να νοιώθει πιο ήρεμη.
Η δουλειά στην τηλεόραση με τσάκιζε ψυχολογικά. Ένιωθα απαξιωμένη και οργισμένη με την κατάντια.
Απλώς έπρεπε να συνεχίζω για καθαρά βιοποριστικούς λόγους , μέχρι που…ευτυχώς αρρώστησα !!!
Τι είναι αυτό που κάνει μια γυναίκα ευτυχισμένη?
Το να ακούει από το παιδί της «μαμά είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου » ή να βλέπει στο βλέμμα του συντρόφου της ότι αποτελεί την απόλυτη πρωταγωνίστρια της ζωής του .
Είσαι μια από τις πιο παλιές και γνωστές δημοσιογράφους στην Ελλάδα, πόσο δύσκολο ήταν όταν ξεκίνησες να κάνεις καριέρα σε ένα τόσο δύσκολο και ανδροκρατούμενο χώρο?
Ξέρετε πιο ήταν το μεγάλο μου πρόβλημα ; Είχα ένα γαμάτο βιογραφικό, με πτυχίο, μεταπτυχιακό, είχα διοριστεί ως καθηγήτρια στην σχολή πολεμικού ναυτικού, είχα ξεκινήσει την διδακτορική μου διατριβή και ποτέ δεν μου ζήτησαν τα πτυχία μου να τα δούνε!!!
Πλέον λόγω internet και blog, όλοι δηλώνουν και έγιναν «δημοσιογράφοι»…ποια είναι η άποψη σου για αυτό?
Όλοι κρινόμαστε από το κοινό. Οι άνθρωποι που εκτιθέμεθα αποφασίζουν ποιους τελικά θεωρούν δημοσιογράφους και ποιους όχι, άλλωστε τα «ράσα δεν κάνουν τον παπά».
Δεν θα σε γεμίσω φιλοφρονήσεις όπως συνηθίζεται στις συνεντεύξεις…Από την αρχή της καριέρας σου υπήρξες μια πολύ δυναμική γυναίκα, με τσαμπουκά και άποψη…Τέτοιοι χαρακτήρες δημιουργούν μεγάλα μίση, και μεγάλες αγάπες. Με την ειλικρίνεια, το χαρακτήρα και τη στάση σου (δεν αφήνεις τίποτα να «πέσει κάτω»), πιστεύεις ότι κέρδισες περισσότερα από όσα έχασες?
Σ’ ευχαριστώ για την ερώτηση. Κοίτα να δεις, εγώ πλήρωσα το κόστος των αποφάσεων μου σε μετρητά…ούτε καν με δόσεις (χα ! χα ! χα !).
Ακολούθησα στην ζωή μου το συναίσθημα και επέλεξα πάντα με μοναδική πυξίδα την συνείδησή μου. Κοιμάμαι πολύ καλά τα βράδια, δεν έβγαλα λεφτά από την δουλειά μου, απλώς μπόρεσα να σπουδάσω το παιδί μου και να πάρω ένα στεγαστικό για να επισκευάσω το πατρικό μου σπίτι. Το ότι γράφω και λέω την γνώμη μου, φυσικά έχει κόστος.
Σκέψου ότι στην κρατική τηλεόραση για να σου δώσω ένα παράδειγμα, δεν με έχουν καλέσει ΠΟΤΕ ως καλεσμένη να μιλήσω ούτε ΚΑΝ σε εκπομπή με θέμα τα ζώα !!! Σου λέει κάτι αυτό ;;;
…Πολλά!!!
Θα αλλάξω εντελώς θέμα…Κρίση, απαξίωση, η ζωή όλων έχει αλλάξει, ψυχοφάρμακα, κόσμος ψάχνει στα σκουπίδια…και η Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα! …Ποια η άποψη σου?
Η Χρυσή Αυγή αποτελεί σε αυτή την ιστορική στιγμή την λύση για εκείνους που ένιωθαν απολύτως ανυπεράσπιστοι σε μια καθημερινότητα η οποία ήταν και είναι άγρια . Ξέρεις τι είναι να βλέπεις αλλοδαπούς να αφοδεύουν στο πεζοδρόμιο της Καραγεώργη Σερβίας ; Εγώ το είδα!
Βλέπω τους ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια φαγητό, βλέπω τους φίλους μου να καίνε τα βιβλία τους στο τζάκι για να ζεσταθούν, διαβάζω ηλεκτρονικά μηνύματα από γυναίκες που δεν έχουν φάρμακα και είναι 30 χρονών, έχουν σκλήρυνση κατά πλάκας και τους κόψανε το επίδομα των 300 Ευρώ της πρόνοιας. Ζούμε σε συνθήκες κατοχής, οι βασικές αρχές του Συντάγματος έχουν καταπατηθεί και οι περισσότεροι επιβιώνουμε μέσω της αλληλεγγύης ο ένας για τον άλλον.
Το μόνο που βλέπω ότι μπορεί να μας σώσει είναι η έγνοια του ενός για τον άλλον. Του να μπορείς χωρίς ντροπή να ζητήσεις ένα πακέτο μακαρόνια από το φίλο σου και να του δώσεις ζάχαρη ή καφέ…
Για το τέλος μια ερώτηση που μου αρέσει… Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει και σε βοήθησε ως άνθρωπο και ως γυναίκα?
Να μην χάνετε την στιγμή !!! Δεν υπάρχει πλάνο για επόμενη μέρα. Να ζείτε το σήμερα σαν να είναι η τελευταία μέρα σας σε αυτό τον πλανήτη.
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που μας αφιέρωσες και σου εύχομαι κάθε επιτυχία σε ό,τι κάνεις.
Και εγώ εσάς που με τιμήσατε.
Δείτε το site της Νανάς Παλαιτσάκη Mylady.gr με ένα click εδώ.
