Η πρώτη μου φορά…στο διαιτολόγο! ;)
Η πρώτη φορά στο διαιτολόγο είναι σαν την πρώτη φορά στο σεξ. Αγχώνεσαι αν θα πετύχει, φοβάσαι ότι θα πονέσεις (πεινάσεις) και δεν την ξεχνάς ποτέ.
Για να διαβάσεις αυτό το κείμενο χρειάστηκε να δοκιμάσω με μεγάλη αποτυχία όλες τις από-στόμα-σε στόμα-σούπερ-δίαιτες όπως: η δίαιτα της λαχανόσουπας, η δίαιτα του ανανά, η (κινητή) από Δευτέρα δίαιτα και η δίαιτα της πάπιας …με μεγαλύτερη έμφαση στην τελευταία! Εννοείται πως έχω ορκιστεί πολλάκις πως αν κλείσει το τελευταίο κουμπί στο τζιν μου χωρίς να πεθάνω από ασφυξία, θα γραφτώ στο γυμναστήριο εφ’όρου ζωής και δεν θα ξαναγγίξω cupcakes ποτέ. Υποσχέσεις, απογοητεύσεις και πάντα ένα όνειρο. Να ανέβω στη ζυγαριά χωρίς να χρειαστεί να κλείσω τα μάτια από αγωνία.
Στόχος: «Να χάσω τα κιλά του Θανάση»
Κάθε διατροφικό μου πείραμα ήταν αποτέλεσμα κάποιας ψυχολογικής παρότρυνσης. Αυτή τη φορά το κίνητρο για να ψάξω την Queen που κρύβω μέσα μου ήταν ο χωρισμός μου από το Θανάση. Η σχέση μας μπορεί να κράτησε μόνο 5 μήνες, αλλά ήταν αρκετοί για να μου προσθέσουν 5 ανεπιθύμητα κιλά. Θεωρητικά, έπαιρνα 1 κιλό το μήνα. Ούτε που θέλω να φαντάζομαι που θα ‘χα φθάσει αν κλείναμε χρόνο μαζί!
Ο εν λόγω Πρώην ήταν σεφ σε γνωστό εστιατόριο της πόλης και βάλθηκε να τεστάρει πάνω μου αν ο έρωτας όντως περνά από το στομάχι. Φυσικά, μόλις μεταμόρφωσε ό,τι με κόπο διατηρούσα στο ύψος του (μηρούς, γλουτούς και αυτοπεποίθηση), μ’ άφησε για μια στεγνή κοκαλιάρα που όταν λέει φαγητό εννοεί μισό spring-roll στον ατμό!
Αφού έκλαψα γοερά πάνω στη ξεχειλωμένη μου φόρμα, έκλεισα 2 ραντεβού, ένα στον κομμωτή μου κι ένα στο διαιτολόγο.
H πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα!
«Δευτέρα στις 12», είπε η γραμματέας από την άλλη άκρη του ακουστικού.
Μέχρι τότε δεν είχα πάει ποτέ σε διαιτολόγο. Πίστευα πως είναι μια σκιά ανθρώπου χωρίς λιπώδη ιστό που κρατά ένα βούρδουλα στο χέρι και σαν χασάπης σου φωνάζει «Ανέβα να σε ζυγίσω».
Όσο περίμενα τη σειρά μου, η γραμματέας με πλησίασε, μου έδωσε να συμπληρώσω ένα 3σέλιδο ερωτηματολόγιο και χαμήλωσε την ένταση από την τηλεόραση.
«Γεια σας, είμαι η Ιωάννα και δεν μπορώ να ζήσω χωρίς σοκολάτα», είπα μπαίνοντας και αντίκρισα τον κ. Μιχάλη που δεν είχε το «εκρού του νεκρού» και έμοιαζε με αρσενικό.
Χαμογέλασε και πήρε από τα χέρια μου το ερωτηματολόγιο που δεν ήταν παρά μια μίνι εικόνα με τις διατροφικές μου συνήθειες, προβλήματα υγείας κλπ.
Μου έγνεψε να πλησιάσω στη ζυγαριά. Μέσα μου ήδη έφτιαχνα σενάρια. Αν έλεγε πάνω από 65 θα έλεγα ότι ήπια 2 λίτρα πράσινο τσάι και πως στις τσέπες κουβαλάω κοχύλια για την προσωπική μου συλλογή.
Η αλήθεια
Η ζυγαριά αποφάνθηκε: 64.8γρ. και 27,8 λίπος.
Η ερώτηση του διατροφολόγου ήταν σαφής και αναμενόμενη: « Τι ακριβώς θέλεις να κάνεις με το σώμα σου;». Χωρίς δεύτερη σκέψη απάντησα: «θέλω να χάσω 5 κιλά»!!!
Κάθε γυναίκα λένε, στη διάρκεια τη ζωή της τρώει χωρίς να το θέλει 5 κιλά κραγιόν. Αυτά τα πέντε κιλά ήθελα να χάσω.
Αυτό που δεν ήξερα ήταν πως 5 κιλά λίπoς ισοδυναμούν με 8.5 κιλά τελικά, αφού τα πρώτα 2-3 θα είναι υγρά.
Υποτίθεται πως είμαστε 75% ό,τι τρώμε.
Το υπόλοιπο 25% είναι αποτέλεσμα άσκησης.
Αν αυτό ισχύει, εγώ ήμουν 75% σοκολάτα και junk food. Για το υπόλοιπο 25% με μαλθακούς μυς με έλεγες και ξανθιά ζύμη.
Ιδού οι αγαπημένες τροφές και συνήθειες που τέθηκαν σε πλήρη αποκλεισμό:
Αρχικά, ο γλυκός φρέντο χωρίς τύψεις, αφού χρησιμοποιούσα ζαχαρίνη. «Πέτα τα γλυκαντικά από το παράθυρο» είπε ο διατροφολόγος υποστηρίζοντας πως εκκρίνουν μεγάλη ποσότητα ινσουλίνης στο αίμα και μας στέλνουν κατευθείαν στο ψυγείο.
Και έτσι κατηγορηματικά συνέχισε τις συμβουλές:
1. «Ξέχνα τους κακούς υδατάνθρακες: ψωμί, τυποποιημένα δημητριακά, κλπ. Θα τα αντικαταστήσεις με φρούτα και λαχανικά». Ξεκάθαρο χτύπημα κάτω από τη ζώνη.
2. Οι συνοδευτικές σως που έδιναν γεύση στη σαλάτα μου, μπήκαν στα «ποτέ των ποτών». Λογικό αν σκεφτείς πως μία κουταλιά τους ισοδυναμεί θερμιδικά με 100γρ. κοτόπουλο.
3. Μου έκοψε και τα γλυκά. Για να μην πεθάνω από υπογλυκαιμία μου πρότεινε να τρώω ένα κουταλάκι του γλυκού υποβρύχιο. (Γλυκό που δεν έχει σοκολάτα δεν είναι γλυκό, αλλά τι να πεις…ερασιτέχνες!).
4. Τέλος, μου υπαγόρευσε να κλάψω όσο θέλω για τον χωρισμό μου και μετά να σωπάσω. Η διάθεση επηρεάζει το αδυνάτισμα. Σύμφωνα με την ψυχολογία της διατροφής για να γίνω αδύνατη πρέπει να γίνω πρώτα χαρούμενη. (Δεν γίνεται να το κάνουμε αντίθετα;)
Τα αδύνατα δυνατά!
Τον κ. Μιχάλη τον έβλεπα κάθε εβδομάδα για 2 μήνες. Συνολικά η αναστύλωσή μου κόστισε περίπου 400 ευρώ.
Όσο για τις δύσκολες μέρες είχα ένα δυνατό άσσο κρεμασμένο στο ψυγείο να μου δίνει κουράγιο και πείσμα: Η φωτογραφία μου με μαγιώ από τις καλοκαιρινές διακοπές με τη Σονια, 5 κιλά μείον, ενώ στον καθρέφτη του μπάνιου είχα κολλήσει φωτό του Θανάση για να πετάω σαπουνάδα κι άλλοτε να τον ενημερώνω για την πρόοδο μου. «Θα τρίβεις τα μάτια σου μάγειρα όταν με δεις»!!!
Σήμερα βρίσκομαι 2 κιλά μακριά από το ιδανικό σώμα με με σορτσάκι, φίλους, αυτοπεποίθηση και χωρίς Θανάση. Συνήθισα να τρέφομαι υγιεινά και όταν έχω νεύρα αντί να τρέχω στο ψυγείο, τρέχω στο διάδρομο.
Ηθικό δίδαγμα
Ανάμεσα σε πείνα κι υπογλυκαιμία είχα τις εξής επιφοιτήσεις:
1. Διατροφή= δια+τροφή. Διαίρεση της τροφής. Θυσία δηλαδή της κανονικής μερίδας που δικαιούσαι στο βωμό του «για-ένα-σορτσάκι-νουμερο-26».
2. Δεν υπάρχουν αδύνατες γυναίκες που τρώνε τα ΠΑΝΤΑ χωρίς να παχαίνουν. Αυτές που εξιστορούν λουκούλλεια γεύματα 2.500+ θερμίδων τις επόμενες μέρες υποβάλουν τον εαυτό τους σε πλήρη υποσιτισμό.
3. Ηρωισμός δεν είναι να μη στείλεις μήνυμα στις 4 το πρωί, αλλά να ανοίγεις το ψυγείο, να βλέπεις τη σοκολατόπιτα και να παίρνεις το γιαουρτάκι που βρίσκεται δίπλα.
4.Τα 30γρ. τυρί είναι ποσότητα ίση με ένα ορθογώνιο lego τουβλάκι ή αλλιώς ικανή να σε ικανοποιήσει μόνο αν είσαι ποντίκι.
